من در خانه ات با حاجت آمده ام و تو عالم غیر معلم هستی. "اَللّهُمَّ اِنَّکَ بِحاجَتى عالِمٌ غَیْرُ مُعَلَّم" خدایا تو به حاجت من دانایى بى آن که به تو یاد دهند. بعد از قسم‌های زیبایی که در این دعای حوائج از حضرت صادق علیه السلام نقل شده، می‌گویی من در خانه ات با حاجت آمده ام و تو عالم غیر معلم هستی و همه چیز را می‌دانی "عالِمٌ غَیْرُ مُعَلَّم" اسم خداست اگر چه امام سجاد علیه السلام این اسم را به حضرت زینب سلام الله علیها هدیه می‌کند. خودشان به ما فرموده اند که باید حاجتمان را بگوییم و اصرار هم داشته باشیم ولی این اصرار نباید باعث دلسردی شود، باید بگویی ما حاجتمان را می‌خواهیم, اگر عطا نمودی شکر ولی اگر برآورده نشد هر چه تو صلاح می‌دانی, شاید خیر نباشد. کسی که عمر خود را در خانه‌ اهل بیت علیهم السلام مصرف کند برنده است. "وَ اَنْتَ لَها واسِعٌ غَیْرُ مُتَکلِّف" تو به برآوردنش توانایى بى آنکه به رنج بیافتى. این زحمت هایی که برای رشد معنوی خود و خانواده ات متحمل می‌شوی انسان را زنده می‌کند و گرنه رشد جسمی که سیر خودش را چه بخواهیم چه نخواهیم طی می‌شود. شاید بعضی وقت‌ها فکر کنی که در این دنیا متضرر شدی اما کسی که عمر خود را برای بندگی خدا و در خانه‌ اهل بیت علیهم السلام مصرف کند برنده است، آنهایی ضرر می‌کنند که در این چند روز دنیا به دنبال خوش گذرانی هستند و در فکر آخرت نیستند. لحظه به لحظه در حال امتحان هستیم در این فاطمیه مراقب مهمانی و مسافرت و رفتارتان باشید. هر چقدر عطا کند از او کم نمی‌شود. "وَ اَنْتَ الَّذى لایُحْفیکَ سائِلٌ" و تو به برآوردنش توانایى بى آن که به رنج بیفتی و درمانده نمی‌شوی. تو هیچ وقت از گدایی خلایق خسته نمی‌شوی "وَ اَنْتَ الَّذى لایُحْفیکَ سائِلٌ، وَلایَنْقُصُکَ نائِلٌ" و تویى که درمانده ات نکند خواهنده و کم و کاستت نکند عطا و بخشش. بعضی‌ها می‌گویند خدایا از عمر ما کم کن و به عمر فلانی اضافه کن, یعنی این اصل را قبول ندارند. نقصی به خدا وارد خدا نمی‌شود اگر به خواهد عمر بدهد به دیگران، اگر عمر صحیح و پر ارزش بخواهد بدهد به ما هم می‌تواند بدهد لازم نیست از کسی کم کند تا به کسی اضافه کند. هر چقدر هم که عطا کند و ببخشد از او کم نمی‌شود.