۲۴ مطلب در بهمن ۱۳۹۳ ثبت شده است
يكشنبه, ۵ بهمن ۱۳۹۳، ۰۲:۰۰ ب.ظ
البکا
![زیارت حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام](//bayanbox.ir/view/3968615563349863143/gh.jpg)
مرحوم سید بن طاووس رضوان اللّه تعالى علیه نقل نموده از محمد بن داود که گفت : همسایه اى داشتم معروف به على بن محمد بود که ایشان برایم گفت من از ایام جوانى هرماه بزیارت حضرت امام حسین (ع ) میرفتم تا اینکه سن من بالا رفت و نیروى جسمیم ضعیف شد و یک چند وقتى زیارت را ترک کردم ، پس از مدتى بقصد زیارت پیاده حرکت کردم پس از چند روز بکربلا رسیدم و بزیارت آقا امام حسین (ع ) نائل شدم و دو رکعت نماز بجا آوردم و بعد از زیارت و نماز از فرط خستگى راه کنار حرم خوابم برد. در عالم خواب دیدم مشرف شدم خدمت آقاى خودم ابى عبداللّه الحسین (ع ) حضرت رویشان را به بنده کرد و فرمود: اى على چرا به من جفا کردى با اینکه نسبت بمن خوبى و نیکى مى کردى ؟ عرضکردم : اى سیدى اى آقاى من بدنم ضعیف شده و توانایى خود را ازدست دادم و توان آمدن ندارم و چون فهمیده ام آخر عمرم است و با آن حالى که داشتم این چند روز راه را به عشق شما بزیارت آمدم و روایتى از شما شنیدم دوست داشتم آن را از خود شما بشنوم . حضرت فرمود آن روایت رابگو: گفتم چنین نقل شده که (قال من زارنى فى حیوتى زرته بعد وفاته ) هر که مرا در حال حیاتش زیارت کند و بزیارت من نائل گردد من هم بعد از وفاتش او را زیارت میکنم و بزیارت او مى آیم حضرت فرمود بله من گفته ام ، حتى اگر او را (زیارت کننده ام را) در آتش ببینم نجاتش خواهم داد. (1)
مقصود ما از کعبه و بتخانه کوى تست
رجارویم روى دل ما بسوى تست
این بس بود شگفت که جاى تودردلست
وین دل هنوز درطلب جستجوى تست
خوانند دیگران بزبان ،مرا
گرتوراکام وزبان ودل
همه درگفتگوى تست
گفتى بوقت مرگ نهم پاى برسرت
جانم بلب رسیده و درآرزوى تست
1- زندگانى عشق ، 185، نقل داراالسلام نورى ، 2، ص 138
۰۵ بهمن ۹۳ ، ۱۴:۰۰
۱
۰
البکا
يكشنبه, ۵ بهمن ۱۳۹۳، ۰۱:۴۸ ب.ظ
البکا
![مواظبت بر زیارت عاشورا](//bayanbox.ir/view/7210544838830174868/1.jpg)
حضرت صادق ع به صفوان مى فرماید: این زیارت و دعا را بخوان و از آن مواظبت کن بدرستى که من چند چیز را براى خواننده آن تضمین مى کنم :
1 زیارتش قبول .
2 سعى و کوشش مشکور باشد.
3 حاجات او هرچه باشد از طرف خداوند بزرگ بر آورده شود و نا امید از درگاه خدا بر نگردد. اى صفوان این زیارت را به این ضمان از پدرم یافتم و پدرم از پدرش على بن الحسین ع و او از امام حسین ع و ایشان از برادرش امام حسن ع و ایشان از پدرش امیرالمؤ منین على ع و آن حضرت از رسول خدا ص و آن حضرت از جبرئیل و جبرئیل از خداى متعال ، هرکدام این زیارت را به این ضمان یعنى ضامن شدن در برآمدن و استجابت حاجات تضمین کرده و از خداوند متعال نقل فرمودند و خداوند عزّوجل قسم خورده به ذات اقدس خود که هرکس زیارت کند حسین ع را به این زیارت از نزدیک یا دور دعا کند به این دعا، زیارت و دعاى او را قبول مى کنم و خواسته اش هرچه باشد بر آورده سازم ، و عطا کنم .
پس از درگاه من با ناامیدى و زیان باز نگردد و او را به برآمدن حاجتش ، و رسیدن به بهشت و آزادى از دوزخ خرسند و خوشحال مى کنم و شفاعت او را در حق هر کس که شفاعت کند بپذیرم .(1) حضرت صادق ع فرمود: اى صفوان هرگاه براى تو بسوى خداى عزّوجل حاجتى روى داد، یعنى اگر از خدا حاجتى خواستى پس بوسیله این زیارت به سوى آن حضرت توجه کن از هر جا ومکانى که بوده باشى و بخوان این دعا را و حاجتت را از پروردگار خود بخواه که بر آورده باشد و خداوند و عده خود را خلاف نخواهد کرد.
آرى هرکس حاجت و مهمّ بزرگى داشته باشد حوائج و خواسته هایش با چهل روز خواندن زیارت عاشورا خواهد گرفت و تجربه گواه عارف و عامى است و حکایات در کتابها زیاد نقل شده و خود و دوستان دیده و شنیده ایم ونمونه هایى هم که در این کتاب نوشته شده این تجارب را نشان مى دهد.
عظمت زیارت عاشورا و آثار برکات آن سبب شده که علماء و بزرگان دین این زیارت را ورد وذکر دائمى خود قرار داده و در کارها و مشکلات به آن متوسل شوند.
وقایع و رؤ یاهاى صادقه که حکم مکاشفه حقه را دارند، خصایص عظیمه و منافع جلیله این زیارت را ثابت کرده آنقدر زیاد است که جمع آورى آنها بطور کامل کارى بسیار مشکل است لکن براى آگاهى دوستان و علاقه مندان به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام توصیه مى شود به نمونه هائى از آن به کتاب شریف زیارت عاشورا و آثار شگفت دانشمند معظم عالم بزرگوار سید جلیل القدر جناب حاج آقاى سید على موحد ابطحى اصفهانى مراجعه فرمائید.(2)
خوشا به حال کسى درمنا فداى تو گردید
که داعى تو شد و ساکن مناى تو گردید
هرآنکه خواست حیات ابد ز فرد صمد
مقیم و عرصه رضوان کربلاى تو گردید
بهشت خلق شد از نور طلعت تو حسین جان
که بارگاه و حرم خانه و سراى تو گردید
به قدر شاءن تو نازل شده کتاب مبین
ولى که حامد و مداح تو خداى تو گردید
لب تو خشک ولى قلب کائنات سوخت
ولى پریش دل بحر لعل زاى تو گردید
سفینه در همه کائنات ذات حسین است
خداى حىّ مبین ، زوج نوح و ناخداى تو گردید
1- بحار الانوار: ج 98/300.
2- آثار، ص 14.
۰۵ بهمن ۹۳ ، ۱۳:۴۸
۰
۰
البکا
شنبه, ۴ بهمن ۱۳۹۳، ۱۰:۵۰ ق.ظ
البکا
![بندگی خدا مانند مناسبات این دنیا نیست](//bayanbox.ir/view/5954968325776446538/4bf0aa92-025c-4351-92b7-f06ee3630bb005.jpg)
سم الله الرحمن الرحیم
توبه حال انسان را خدایی میکند
عرض کردیم که دعای 29 از دعاهای حوائج دنیا و آخرت شروعش این گونه است که " اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ قَوْلَ التّوّابینَ وَ عَمَلَهُمْ" (مفاتیح الجنان) . دربارهی توبه از بزرگان زیاد شنیده اید.وقتی که حقیقت توبه ایجاد میشود حال انسان خدایی است.چون خود خدا تواب است یعنی برگشت پذیر است. " إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِیمٌ" (حجرات – 12) . اول هم به سوی توبه کننده است . تواب از صفات خداست وقتی به سوی خدا برمی گردد خدا به آن بنده رو میکند "إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ التَّوَّابِینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِینَ" (بقره – 222) پس همین عمل توبه حال انسان را خدایی میکند.
آثار و اعمال بعد از توبه
اثر و عملش چیست؟ اثرش این است که متنفر از گناه و آنچه انجام داده میشود و عملش این است که دنبال پر کردن چاله هایی که در اثر گناه ایجاد شده میرود . حالا ممکن است واجبات را از دست داده باشد پس شروع به انجام دادن میکند یا عمل حرامی خدایی ناکرده مرتکب شده برمی گردد و دیگر به فکر گناه نیست.عمل این گونه است.یعنی متمایز کردن حلال و حرام . معنای توبه غیر از این نیست . اگر چه استغفارهای زیاد انسان اثر دارد ولی تا دل در وادی توابین برنگردد هر چه هم بگویید ما توبه کردیم فایده ای ندارد چون خدا اعمال انسان را میبیند "فَسَیَرَى اللّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ" (توبه – 105) و هم پیامبرش صلوات الله علیه و هم "الْمُؤْمِنُونَ" که منظور اهل بیت علیهم السلام هستند . حتی اگر "الْمُؤْمِنُونَ" را ساده ترجمه کنید همان مردم خوبی هستند که ما را زیر نظر دارند شیوهی کاسبی و زندگی ما را میبینند و رفت و آمد دارند اسراف ما و مواظبت ما را میبینند . به عمل کار براید , غیر از این نمیشود در وادی توابین وارد شد . این عمل آنقدر ارزش دارد که خدا به آن قسم میخورد امام صادق علیه السلام هم به آن قسم میخورد و میفرماید " اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ قَوْلَ التّوّابینَ وَ عَمَلَهُمْ" و تو هم که میخوانی به آن قسم میخوری و یک معنای دیگر این است که این قول را به ما هم بده .
بندگی خدا مانند مناسبات این دنیا نیست
کسی که زخمی شده است و اصلا کاری با توبه ندارد حالا امروز در وادی قرار میگیرد که ساکت است ولی وقتی زمینه برایش فراهم میشود میبینید که این از بقیه بدتر است. این دولت بدتر از آن دولت، این نماینده مجلس بدتر از آن نماینده مجلس، شخص را از جایی بیرون میکنند و در جای دیگر ریاست به او میدهند و حالا همه را اذیت میکند و نمیداند که این مقام مسئولیت امروزی را فردا روز از وی میگیرند و باور نمیکند این مقام و مسئولیت پایدار نیست اما بندگی خدا مانند این مناسبات این دنیا نیست که از بین رفتنی باشد و مانند لباس انسان را میپوشاند و پایدار است .
۰۴ بهمن ۹۳ ، ۱۰:۵۰
۰
۰
البکا
شنبه, ۴ بهمن ۱۳۹۳، ۱۰:۳۵ ق.ظ
البکا
هر که در مرثیه حسین (علیه السّلام) شعری بگوید و بگرید و بگریاند، حق تعالی او را بیامرزد و بهشت را برای او واجب میگرداند.
همیشه زبان، مترجم عقل بوده ولی ترجمان عشق، چشم است. آنجا که اشکی از روی احساس و درد و سوز میریزد، عشق حضور دارد ولی آنجا که زبان با گردش منظم خود جملههای منطقی میسازد عقل حاضر است.
بنابراین همانطور که استدلالات منطقی و کوبنده میتواند همبستگی گوینده را با اهداف رهبران مکتب آشکار سازد قطره اشک نیز میتواند اعلان جنگ عاطفی بر ضد دشمنان مکتب محسوب گردد.
از این رو گریه حضرت زینب علیهاالسلام بر اهل بیت علیهم السّلام گریه عاطفی و گریه پیامآور و یک نوع نهی از منکر و شعار شورانگیز و سوزاننده و رسواگر طاغوتیان و ستمگران بود.
بر همین اساس است که پیامبر اکرم و امامان علیهم السّلام کسی را که آمادگی گریه کردن ندارد به تباکی (خود را به شکل گریه درآوردن) دعوت کردهاند تا یاد حسین در همه قرون و اعصار در خاطرهها زنده بماند.
۰۴ بهمن ۹۳ ، ۱۰:۳۵
۰
۰
البکا